Szałsza, niewielka wieś położona na północ od Gliwic przy drodze do Tarnowskich Gór, pojawia się w źródłach już od XV wieku. W tym okresie istniał tutaj zapewne drewniany kościół. Przez wieki majątek w Szałszy zmieniał właścicieli. W XIX i XX wieku ostatnimi właścicielami byli von Groelingowie.

    Pierwszy pałac w Szałszy, barokowy budynek z drugiej połowy XVIII wieku, został zbudowany dla Anny von Winter. W latach 30. XIX wieku Szałsza i sąsiednie Żerniki zostały zakupione przez Antonię von Groeling. Rodzina Groelingów pochodziła z księstwa Anhalt w środkowych Niemczech i uzyskała szlachectwo w 1768 roku. Na Górnym Śląsku posiadali także majątki w Pniowie, Rudzińcu, Zacharzowicach i Ligocie. W Szałszy znani byli jako nowocześni gospodarze, wprowadzający melioracje, maszyny rolnicze i nawozy sztuczne.

    Ostatnią budowlą związaną z rodziną Groelingów jest pałac w Szałszy, znajdujący się obok zabytkowego kościoła. W latach 70. XIX wieku, za czasów Wiktora von Groelinga, pałac przybrał ostateczny kształt. Jest to dwukondygnacyjny budynek z czerwonej cegły, zaprojektowany w stylu angielskiego gotyku Tudorów. Charakterystyczne dla budowli są ozdobne wieżyczki, ryzality i krenelaż na dachu. Obecnie pałac pozostaje w rękach prywatnych. Otoczony jest pięknym parkiem z wieloma drzewami–pomnikami przyrody. Przy drewnianym kościółku Narodzenia Najświętszej Marii Panny znajduje się płyta nagrobna z nazwiskami Groelingów i ich herbem, a także kamienny krzyż ufundowany pod koniec XIX wieku przez jednego z członków rodu.